Putten

Henk van Putten

Al vroeg ontdekt Henk van Putten (1936) de passie die hem nooit meer zal verlaten: zijn voorliefde voor de "eeuwige vormen", het vierkant, de driehoek, en vooral de cirkel en de cilinder in al hun verschijningsvormen.

Voor Henk geen zoeken naar "nieuwe vormen". "De zucht naar vernieuwing in de beeldende kunst maakt op mij wel eens een wat geforceerde indruk" tekent hij op, "Het krampachtig zoeken naar iets wat nog niet was kan niet het enige zijn wat een kunstenaar beoogt." Ideeën die direct aansluiten bij Georg Baselitz, die zei: "I have nothing to add to what already exists as form in art."

Soms dwaalt hij eventjes af - gegrepen door maatschappelijk engagement, of door andere overwegingen: "Soms duikt er opeens een super-esthetisch duiveltje op in mijn brein en gebiedt mij 'mooie dingen' te maken." maar dan weer tekent hij op: "Grote onzin is het, al dat geteken en gezoek naar schoonheid. De mooiste vormen kan je niet meer ontdekken. Ze zijn gewoon al aanwezig en niemand kan zich de ontwerper noemen."
Voor Henk is schoonheid – je zou bijna kunnen zeggen een bij-product; iets waarnaar je, net als Liefde, niet al te rechtstreeks moet streven. Als je gedisciplineerd je best doet om goed werk te maken, dan ontstaat schoonheid soms, als een genade. In later jaren vinden we dan ook vaak de letters S.D.G. (Solo Deo Gloria) naast zijn signatuur.

Expositieperiode
April tot en met oktober 2016