“De serie Equations (Vergelijkingen) volgt op de serie Sculptures Silencieuses (Zwijgende Beelden). De laatste Sculptures Silencieuses (de nummers 70 tot en met 80) zijn geen op zichzelf staande en afgesloten bolwerken meer rond een duizelingwekkende leegte die ze verbergen of juist onthullen – ze zijn als gestolde poëzie, als metaforen over autisme. Ze tonen een tot dan toe onvermoede inhoud, vaak in de vorm van een piramide die is samengesteld uit een (dynamische) driehoek en een (statisch) vierkant.

Zo zijn die raadselachtige ‘dingen’ ontstaan die Equations genoemd worden, omdat ze zowel het vanzelfsprekende als het onzegbare bevatten en daarom vraag en antwoord in één zijn. Bij het onderzoeken van die vergelijkingen gebeurt er iets; er wordt iets zichtbaar, werkzaam, dat fundamenteel menselijk is; iets sacraals en onuitspreekbaars, iets wat verloren gewaand was misschien.”