Vernooij’s beelden vragen om een actieve houding van de beschouwer, om zijn werk te bevragen, om mee te gaan in de beweging of de ophanden zijnde gebeurtenis die wordt gesuggereerd. En om het beeld in zijn of haar hoofd af te maken.

Door de mate van abstractie zijn de kunstwerken zeker niet snel te bevatten. In zijn beelden is er van alles als tweevoudig – twee dingen die samengaan – of tweeslachtig – twee tegenovergestelde zaken – aan te duiden. Te ontdekken wat deze “tweeheid” is in de afzonderlijke kunstwerken, vormt de leidraad voor de ontdekkingstocht naar de beelden van Coen Vernooij.