Vergouwen

Helen Vergouwen

In het beeldend werk van Helen Vergouwen gaat alle aandacht uit naar de vorm. De vorm is de drager voor een abstracte lijntekening of schildering, de vorm bestaat als afzonderlijk object, maar vaker als onderdeel van een installatie op een muur of vloer, de vorm manifesteert zich als ruimtelijk object of als zelfstandige sculptuur. De vorm blijft de vorm, maar kan zich in verschillende omstandigheden, afhankelijk van de plaats binnen een groter geheel, van de situatie (binnen, buiten) of het materiaal (hout, staal) steeds anders voordoen. Maar de vorm is vooral de drager van haar eigen emoties.

Hoewel geometrische vormen overheersen, ontwikkelt ze ook onregelmatige, meer organische vormen. Vanuit een lijntekening kan een ruimtelijk object ontstaan waarin alleen de lijnen zijn overgebleven. Deze lijnen zijn niet getekend, maar uitgevoerd in hout of staal. Daarnaast worden vormen afgeleid van een lijntekening, waarvan niet de lijnen, maar de tussenvormen worden gebruikt.
De vormverschillen, combinaties van vormen, betekening en ruimtelijkheid refereren nu eens aan plattegrond of kruising van wegen, dan weer zijn het architecturale elementen met doorkijkjes, omsluitingen van ruimte en verbindingen. Het uitgangspunt is echter altijd de vorm. Een toevallige vorm of een vorm die ontstaat vanuit bijvoorbeeld een lijnenspel die belangrijke plaatsen, gebeurtenissen en ervaringen met elkaar verbindt.

Door middel van deze vormentaal tracht Helen Vergouwen haar nieuwsgierigheid naar het onbekende om haar heen en haar persoonlijke ervaringen weer te geven.

De fascinatie voor het beweegbare en het veranderbare werk staat voor de verandering en het constant in beweging zijn van haarzelf en de mens in het algemeen. Die aspecten staan ook voor de verwondering en bewondering voor het aanpassingsvermogen van de mens en de natuur aan de vele veranderingen in de tijd.
(tekst Piet Augustijn)

Expositieperiode
April tot en met oktober 2016